Maraton Michałki 2010

Sobota, 18 września 2010 · dodano: 19.09.2010 | Komentarze 7

Hmmm... plan podstawowy osiągnięty: ukończyć, w całości, nie w ogonie stawki, przed Magdą - koleżanką z pracy.

Przed startem zimno, wiatr, że aż ochoty na ścigi nie miałem ale stając z Konradem w sektorach zimna nie czułem. Trochę przepychanki przed wyjazdem ze stadionu później asfalt, dość szybko rozjechaliśmy się z Konradem, ale ten asfalt na moich buczących Karmach mnie dobijał - na pulsometrze 202 !! myślałem że moje HRmax to 195. Ciągle czekam na "ostry start" gdzieś przed lasem o którym wyczytałem na stronie Michałek - nie słyszałem żeby na stadionie chipy pikały... i się nie doczekałem. Zwykle strategia to na początku brać wszystkich na maxa żeby na singlach zawalidrogi mieć za sobą ale ten asfalt mnie dobijał - wspomnienie moich semi slick'ów na których poprzednie 3 maratony wychodziły całkiem nieźle (jak na początkującego).
Do lasu wjeżdżam z Marc'em , który mocno myśli o Giga, Konrad gdzieś z przodu - wyprzedził mnie na asfalcie ale dojdę go jak tylko się rozgrzeję... Zbyszka i Krzycha w ogóle nie widzę także też są pewnie przede mną.
Jadę, wyprzedzam, ogólnie nie jest źle tylko to moje tętno jakieś dziwne, poniżej 190 nie schodzę, a nic najwyżej wyrzucę pulsometr...
Marc'a zostawiam z tyłu, dochodzę Magdę ( 1 punkt mojego celu), później Krzycha i Konrada i dalej rura, chociaż ta jazda jakoś mi się nie układa - trzęsie, nadgarstki już bolą a tu jeszcze pięć dych do mety, niby szybko a na liczniku ledwie 22-26km/h. Na bufecie kiepskie zaopatrzenie (browarka brak...) to chwyciłem wodę i dalej ale w tempo nie mogę wejść - ciągle te wyboje...
Oprócz trzech piaskowych podjazdów gdzie wszyscy przede mną prowadzą, podjeżdżam wszystkie (chociaż nie na luzie...)
Na rozjeździe mega/giga 27,5km myślę "no to powrót" pójdzie lepiej, ale tak nie jest, wciągnąłem wcześniej żelka a tu mocy brak, plecy bolą od dziurawej nawierzchni, że nawet na płaskich duktach mam problem żeby na blacie uciągnąć i już tak się kulam "swoim tempem". Na jednym z podjazdów jedynka z tyłu nie chce wejść - trudno nie będę teraz regulował przerzutek ale 500m dalej łańcuch mi się blokuje, próbuję kilka w tył/przód a on nic. Desperacko zatrzymuję się na boku i dopadam przerzutki (tych których z bólami wyprzedzałem widzę jak z uśmiechem na twarzy mi współczują) a tu zaplątany drut od pastucha ! (kurwa skąd tu krowy w lesie...). Wyplątuję drut a tu Konrad podjeżdża - musiał być całkiem niedaleko bo zajęło mi to może 2 minuty. Później razem jedziemy kilka km ale wszystko mi już siadło: nogi-gąbki, głowa-pusta. Drut zostawia swój ślad, przerzutki działają jak w rowerze z supermarketu ale jestem przyzwyczajony chociaż nie na maratonie. Konrad jedzie swoje i systematycznie mi odchodzi, nie jestem w stanie wykrzesać więcej siły, od tego momentu to już moja agonia, byleby metę zobaczyć - nie wyprzedzam nikogo tylko mnie biorą. Pocieszam się że jeszcze Krzycha nie widziałem także jest gdzieś za mną...
Na 7 km przed metą dochodzi mnie Marc i mówi że już gigowcy mnie wyprzedzają (głupi żart..) też jechał mega, a Zbychu zapatrzył się na jakąś fajną dupkę i pomylił trasy także jest gdzieś z tyłu - ulga.... Marc jedzie dalej a ja kontynuuję swoją agonie, gość krzyczy jeszcze 6 km do mety - myślę to już za rogiem, ale patrze na licznik a tu ledwie 15 km/h - szybko liczę.. to znaczy jeszcze koło pół godziny... umrę na rowerze. A tu szuterek przez wiochę - byleby tak było do stadionu to się dokulam... nawet blacik wrzuciłem ale i tak mnie inni brali. Wziąłem ostatni żelek "na finisz" ale nie specjalnie pomógł. Nawet Zbychu zdążył mnie wyprzedzić i wjechałem 6 sekund za nim na metę. Nie wiem kto wymyślił wjazd na stadion po tych cholernych wertepach ale na pewno nie jechał rowerem...

Jak na ostatni planowany w tym sezonie maraton to nie tak miało być... ale tak właśnie było - na przyszły sezon zmieniam bicykla i w zimowe wieczory zagłębiam się w biblię Friel'a...




Fajnie było poznać wielkopolskich bikerów o których czytałem w bikestats..



od lewej : Paweł, Zbyszek, JPbike, Klosiu, Konrad, Marc
brakuje Rodmana (kręci się koło pielęgniarek...) i Krzysztofa (zagubiony w akcji...)



odnalazł się ! pojechał giga żeby Zbyszkowi nie dać satysfakcji ...


Szczególne gratulacje dla JPbike'a (2 miejsce ) i Klosia (3 miejsce), którzy podzielili się podium z Kaiserem, i dla koleżanki Magdy za zajęcie 1 miejsca w K3 !!!

Dane pulsometryczne :

HZ - 0% (5sek) FZ - 0% (19 sek) PZ - 82% (2:21) pozostałe 18% powyżej HRmax ustawionego na 195...
AVG HR - 190
Po raz kolejny jako HRmax mam 214 ??? ale kilkakrotnie widziałem 202...
Konrad mówi że mam serce jak koliberek ale muszę zagłębić się w temacie...

Dystans MEGA 57km
Open 100/186
M3 36/61
2:53:38

AVGCAD - 77